Hee, een ander gezicht dan normaal op deze plek. Dat klopt, want zoals Ruben al aankondigde, vormen wij vanaf nu een schrijversduo. We schrijven om en om een blog, en... Hee, een ander gezicht dan normaal op deze plek. Dat klopt, want zoals Ruben al aankondigde, vormen wij vanaf nu een schrijversduo. We schrijven om en om een blog, en... Skip to main content

Hee, een ander gezicht dan normaal op deze plek. Dat klopt, want zoals Ruben al aankondigde, vormen wij vanaf nu een schrijversduo. We schrijven om en om een blog, en dagen elkaar uit om onze onvermijdelijk verschillende perspectieven los te laten op het reilen en zeilen in de winkel. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik het een grote eer vind om voortaan mee te bloggen. Al was het maar omdat ik net mijn eerste stappen heb gezet in de slijterswereld – en dus ‘net kom kijken’. Het is tekenend voor de hele sfeer in Wijnhuis Rosmalen: zet één voet in de winkel – of je nu klant, bezoeker of collega bent – en je hoort erbij.

De afgelopen weken hadden we het over de vorm van ‘ons’ blog. En de naam die daar dan bij hoort. Wordt het een briefwisseling of juist een heftige pennenstrijd? Blognamen als ‘bezinksels’ en ‘de knallende kurk’ passeerden de revue. Het heeft onze zeker beziggehouden, tussen het vullen van de schappen en het afrekenen door. Zesenhalf jaar Rubens blog verdient een waardige opvolger, met een naam die de lading dekt van alle onderwerpen en dromen die nog voorbij gaan komen. En dat bracht ons op het volgende:

‘Ondertussen in het Feestpaleis der Genoegen’

Een naam die gebaseerd is op een van de hersenspinsels van Piet, die ‘het Feestpaleis der Genoegen’ ooit opgooide als synoniem voor Wijnhuis Rosmalen. Sindsdien is het een welbekende en veelgenoemde term, zowel achter- als voor de schermen van de winkel. Want zeg nu zelf: met alles wat het wijnhuis te bieden heeft, is er voor ieder wat wils. De drankenwereld is één en al genoegen en het wijnhuis een waar feestpaleis.

Wie een voet zet in de winkel voelt dat ‘feest’ onmiddellijk. Er is ruimte om ongezien tussen de dozen te struinen en te stuiten op verborgen parels. Om weg te dromen in de speciaalbierhoek. Of bij een van de landstreken terug te denken aan die ene verre reis, waar je met klinkende glazen op een zonnig terras zat.

Strooien met synoniemen en creatieve uitspattingen doet Piet aan de lopende band – en dat is voer voor ons als kersvers schrijversduo. Laat ons al deze uitspraken maar optekenen. In ‘Ondertussen in het Feestpaleis der Genoegen’ schrijven we daarnaast over alles wat we in de winkel tegenkomen, over aanverwante wijnzaken of gewoon over wat ons te binnen schiet tijdens de dagelijkse gang van zaken. In het wijnhuis werken we op die momenten door – hier staan we er even bij stil.

Dus Ruben, het is geen Rutte (Ruben + Lotte) geworden. Maar ik weet zeker dat we ons kunnen vinden in de naam die het blog nu heeft. Je vertelde me laatst dat werken in het wijnhuis ook telkens weer voelt als een feestje. Dat is carrièrewise in mijn ogen één van de hoogst haalbare prestaties op de loopbaanladder. Hoe kijk jij daar tegenaan?

Hoe dan ook wordt dit blog zonder twijfel een feestje. Laten we al het leven in de winkel – van de goede gesprekken tot de grappen en grollen – vertalen naar een feest op papier. Het Feestpaleis der Genoegen ‘leeft’ trouwens ook al, met name op social media: de oplettende volger heeft al berichten voorbij zien komen onder de hashtag #feestpaleisdergenoegen. Laten we die hashtag vooral cultiveren. Als aanvulling op dit blog en als ode aan het wijnhuis. Ik kijk ernaar uit.

Lotte

1 reactie

Laat een opmerking achter