Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar ik moet in deze crisistijd veel aan vroeger denken. Heden en toekomst zijn ongewis, dus dat opent (noodgedwongen) de weg naar... Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar ik moet in deze crisistijd veel aan vroeger denken. Heden en toekomst zijn ongewis, dus dat opent (noodgedwongen) de weg naar... Skip to main content
Rubens Blog

Dranksessie op de divan

By 10 mei 2020mei 31st, 2021No Comments

Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar ik moet in deze crisistijd veel aan vroeger denken. Heden en toekomst zijn ongewis, dus dat opent (noodgedwongen) de weg naar het verleden. Één zo’n vraag die de revue passeert is hoe het zo gekomen is met mijn liefde voor wijn en andere alcoholische versnaperingen, en hoe mijn smaakvoorkeuren ontstaan zijn. Tijd om mezelf te onderwerpen aan een (drank)sessie op de divan.

Zo’n duidelijke achtergrond als Piet, met het slijterijverleden van zijn ouders en zijn eigen horeca achtergrond, heb ik niet. Dranken speelden nauwelijks een rol in de omgeving waarin ik ben opgegroeid. Ik werd me pas bewust van de achtergrond en rijkdom van wijn toen ik na mijn studie op de universiteit bleef werken. Bij borrels en diners werd vaak (veel) wijn gedronken. Zo leerde ik door de zure appel heen wijn kennen en waarderen. Via mijn professor kwam ik met grappa in aanraking. Hij was daar een liefhebber van en schonk na huiselijke diners altijd een rondje in. Ik tikte hem zo snel mogelijk weg en beaamde met een wrang gezicht dat het heerlijk was. Maar mijn interesse voor deze uitgesproken drank was hierdoor wel gewekt. Vanaf die tijd ben ik me, eerst hobbymatig en daarna professioneel, in dranken als wijn en grappa gaan verdiepen.

Het doorgronden van mijn smaakvoorkeur blijkt een lastiger klus. Pas het afgelopen jaar, en met name in de laatste twee crisismaanden, heb ik dat duidelijker op een rijtje gekregen. Ik ben altijd een grote liefhebber van fruit geweest. Die liefde is doorgegeven door mijn ouders, die zelf ook grote fruitliefhebbers zijn. Ik denk aan gelukzalige momenten voor de tv op woensdagmiddag; met een bak vol divers fruit op schoot naar Seabert kijken. Het gulzige sap dat er vrijkomt als je in de vruchten hapt: heerlijk. Ook had ik een echte fruit-oma, die vooral bekend stond om haar aalbessen en kiwi’s. Door deze vruchten leerde ik het spel en de balans tussen zoet en zuur kennen en waarderen. Al was ik niet zo blij met het feit dat zij die kiwi’s altijd schilde en aan ons presenteerde op een keukenhanddoek die god weet hoe lang al in gebruik was. Ook toen had ik al smetvrees (want vooruit dan: in crisistijd en op de divan moet je met de billen bloot over fobieën en angsten).

Ik besef nu beter waarom ik zo geniet van de jonge Duitse pinot noir van Julia Bertram of de ongerijpte grappa La Trentina Tradizionale van Marzadro. Het zijn pure fruitervaringen. Julia’s wijn is bijna letterlijk aalbessen eten. En zo’n grappa zonder houtrijping heeft zoveel sap en smaak, maar blijft tegelijkertijd ook zo fris, dat het me een zelfde heerlijke ervaring geeft als het eten van een grapefruit.

Jij kijkt vast en zeker ook veel naar vroeger op het moment. Nuttig toch, die kans op reflectie en zelfanalyse die de crisis ons biedt? Hoe is jouw levensloop geweest tot nu toe? Laat het me weten, zodat ik je in de winkel nog beter van dienst kan zijn. Daarbij zou ik het liefst alles van je weten (ik geef het maar ronduit toe, nu ik toch in mijn hoofd laat kijken op de divan), maar ik snap dat alleen je drankenlevensloop me iets aangaat (wees niet bang, ik kan die drift om helemaal in mensen op te gaan goed onder controle houden). Wacht daar niet te lang mee. Voor je het weet is de crisis voorbij en domineert de agenda van vandaag en morgen weer je leven.

Ruben

PS: de oplettende lezer heeft gemerkt dat ik voor het eerst tutoyeer in deze blog. Na bijna zes jaar van maandelijkse blogs schrijven, en daarover nadenkend op de divan, ben ik er aan toe om u voortaan met jij aan te spreken in mijn teksten. Hopelijk neem je er geen aanstoot aan.

Laat een opmerking achter