Wij mensen drinken een glas bij voor- en tegenspoed. Dat vinden wij bij Wijnhuis Rosmalen niet vervelend. Het maakt onze handel stabiel; pandemie of geen pandemie.
De meest gedenkwaardige borrels zijn misschien wel die worden gedronken op overgangsmomenten, zoals bij trouwerijen, verjaardagen en overlijdens. Drank heeft bij die gebeurtenissen ook een grote symbolische betekenis. Nu ben ik geen diehard christen, dus je mag me corrigeren, maar als christendom geïnteresseerde durf ik de stelling aan dat de christelijke achtergrond van onze cultuur een belangrijke rol speelt in deze dranksymboliek. En dan komt vooral Pasen om de hoek.
Bij Pasen wordt de opstanding van Jezus gevierd, oftewel: de overgang van de dood naar het eeuwige leven. De boodschap dat de dood niet het laatste woord heeft, is misschien wel de kernboodschap van het christendom. Het positieve zal het negatieve overwinnen. Wijn speelt daarin, naast brood, een hoofdrol. Bij het laatste avondmaal op Witte Donderdag presenteert Jezus wijn als zijn bloed. Door de wijn te drinken, zal hij voortleven. Wijn wordt daarmee een symbool voor hoop en bevrijding. Waar protestanten keurig één keer per jaar op Witte Donderdag deze symbolische daad herhalen, grijpen katholieken vrolijk iedere mis aan om wijn te drinken. Toch wat losser volk, die katholieken. Dat vinden wij bij Wijnhuis Rosmalen niet vervelend.
De huidige coronasituatie heeft veel weg van een paassetting. Het is nog steeds donker, de besmettingen zijn hoog, maar door vaccinatie zien we licht aan het eind van de tunnel. Al weten we nog niet precies wanneer we uit die tunnel zijn en hoe de wereld er dan uitziet, we voelen dat de verlossing en bevrijding nabij is. Pasen is misschien nooit tastbaarder geweest dan dit jaar.
Mag ik daarom een onorthodox voorstel doen aan jullie, christen of geen christen? Zullen we zondag, tijdens de paasmis, samen met de pastoor het glas heffen? Lekker om half elf in de ochtend al, maakt niet uit voor een keer. Pak je beste fles wijn, trek hem open en schenk hem in. Zo zijn we via de wijn toch samen tijdens deze lockdown-Pasen, kunnen we met elkaar terugkijken op het moeilijke jaar dat achter ons ligt (miswijn in de letterlijke zin) maar vooral, geheel volgens de paasgedachte: uitkijken naar het licht vóór ons. Wijndrinken als een symbolische daad van geloven dat het goed komt.
Laten we zondag dus samen proosten en daarmee het vertrouwen uitspreken dat we binnenkort zullen opstaan uit de lockdown, “the sky” weer “the limit” zal zijn, en de geest van de vrijheid weer over ons zal neerdalen.
Ruben
