Misschien weet u dat ik een groot liefhebber ben van calvados, het appeldistillaat uit Normandië. Als ik van een glaasje geniet, vraag ik me wel eens af hoe het toch kan dat ik zo weinig medestanders heb in Nederland. Hoe langer ik daarover nadenk, hoe minder ik er van snap, en hoe meer ik me er over verbaas. Wijn, gemaakt van een vrucht die we in Nederland nauwelijks verbouwen, is een vanzelfsprekend onderdeel van ons dagelijks leven. Hoe kan het dat de alcoholische dranken die ontstaan uit één van de meest geteelde vruchten in Nederland, de appel, nauwelijks aftrek vinden in ons land?
Het ligt niet aan onze jeugd. Één van de eerste dranken die baby’s krijgen als ze stoppen met de fles, is appelsap. Ook voor schoolgaande kinderen blijft de appel belangrijk. Velen van hen hebben er iedere dag één in hun broodtrommel. Overigens niet alleen onze jeugd, wij allemaal eten massaal appeltjes voor de dorst, en iets wat eigenlijk alleen in Nederland bekend is: appelmoes! Het gaat mis zodra jong volwassenen alcohol mogen drinken, dan verdwijnt de appel naar de achtergrond. Of vooruit, misschien gaat het iets later mis, want beginnende alcoholdrinkers laven zich nog wel (soms uitgebreid zelfs) aan de Apfelkorn.
Cider (vergist appelsap), calvados, pommeau (ontstaan door calvados toe te voegen aan appelsap): het zijn stuk voor stuk fantastische dranken gemaakt van appels. Qua type drank en productiewijze vertonen ze veel overeenkomsten met de dranken gemaakt van druiven: respectievelijk wijn, cognac en Pineau des Charentes. De kern van de overeenkomst is dat het pure vruchtensap (appel- en druivensap) aan de basis staat van de dranken. Er wordt niks aan toegevoegd, zoals wel gebeurt bij bijvoorbeeld bier. Schoner en edeler kun je het niet hebben. Je zou verwachten dat wijn liefhebbende mensen hierdoor ook interesse hebben in hoogwaardige appeldranken, maar dat is nauwelijks het geval in Nederland. En dan is het ook nog eens zo dat wij (vooral hier in Brabant) dichtbij het vuur zitten. Steek de Maas en Waal over en je zit middenin de appelteelt in de Betuwe, waar tegenwoordig ook steeds vaker cider en eau de vie wordt gemaakt. Streekproducten zijn hip, maar dat geldt blijkbaar niet voor de appel.
Het is niet te verklaren. Ze is overal om ons heen, we eten haar volop en er worden fantastische dranken van gemaakt, maar we lijken ons maar niet te interesseren voor de appel. De appel valt ver van de boom in Nederland.
Of is er misschien een gebrek aan informatie over de appel en haar alcoholische dranken, en moeten wij als slijters dus bij onszelf te rade gaan? Dat is zeker het geval soms. Ik hoop dat de informatie in deze blog een beetje helpt, wat dat betreft. En ja, het is ook zo dat veel slijters de appel links laten liggen en nauwelijks cider of calvados in de schappen hebben. Maar ik durf te zeggen dat Wijnhuis Rosmalen daar een positieve uitzondering op is. We hebben een flink calvados assortiment, met zowel flessen op instapniveau als gelagerde soorten. En we hebben sinds kort een cider uit Normandië: het Bordeaux van de cider. Werkelijk waar fantastisch! Het combineert het fijne koolzuur van bier met de fruitige verfijning van wijn: met de warme dagen in het vooruitzicht een ideaal drankje!
Laat ik u daarom uitdagen. Als u voor ons cognac schap staat, reik dan eens één schap omlaag, naar de calvados en de cider. Er zal een wereld voor u open gaan!
Ruben
