We zouden het na onze enthousiaste online Rioja-campagne knap vinden als het je ontgaan is, maar voor wie het niet meegekregen heeft: in het carnavalsweekend bezochten Piet, Ruben, Anne en Lotte de Riojastreek. Deze wijnreis stond in het teken van het ontdekken van deze wijnregio, nieuwe wijnen en het leren kennen van vier plaatselijke wijnbedrijven. Blik met ons mee terug op de wijntrip.
Inhoud
Zaterdag 10 februari – vertrek
Baskenland – dag 1
Baskenland – dag 2
Bodegas Aitaren
Getariako Txakolina
Logroño
Mácan – dag 3
Wijnbibliotheek
Muga
Bodegas LAN – dag 4
Zaterdag 10 februari – vertrek
Wat doe je als de hele reis vanaf station Rosmalen smooth en easy gaat, en je daardoor drie uur moet overbruggen op Schiphol voordat het vliegtuig vertrekt? Dan ga je lunchen natuurlijk! Met, in Piets geval, een bruisend flesje bottega gold. En hij was eraan toe hoor, na traditiegetrouw twee avonden carnavallen, werken bij Loff en een nacht van krap drie uur slaap. Gelukkig kon hij die uurtjes in het vliegtuig inhalen. En nee, daar zijn (helaas) geen beelden van gemaakt.
Baskenland – dag 1
Om 16.30 landden we in Bilbao om twee uurtjes later in te checken in ons hotel vlakbij San Sebastian. Nu zijn we er echt! Dat moest natuurlijk gevierd worden met een cava’tje in de bar van het hotel. We waren 100 meter van de zee verwijderd en Google Maps wees uit dat drie kilometer verderop het oude centrum van de stad zich bevond. Hier wilden we naartoe voor een lekker diner, daar hadden we wel zin in na de reis! We besloten te voet langs de boulevard naar het centrum te gaan zodat we nog even konden genieten van de zee.
Een klein half uurtje later streken we neer in een Baskisch restaurant waar we ons tegoed deden aan kreeftensoep en gehaktballetjes in saus (Lotte) carpaccio en entrecote (Piet) een salade en kabeljauw (Ruben) en pasta en inktvis (Anne). Dit alles begeleid door een krachtig flesje Voché reserva.
Baskenland – dag 2
Ondanks dat drie van de vier collega’s tot ver na middennacht door hadden geborreld in de lobby van het hotel, zat iedereen om 9 uur fris en fruitig aan het ontbijt. Niks lekkerder dan hotelontbijtjes! We zorgden voor een goede bodem van fruit, wafels met nutella (Anne en Lotte), yoghurt en broodjes. Dat was ook nodig want direct daarna zouden we in de auto stappen naar bodegas Aitaren.
Bodegas Aitaren
Wat waren we nieuwsgierig naar dit wijnbedrijf! We waren hier terecht gekomen via Roderick Ros van Wijnimport J. Bart. We werken nog niet met dit huis, maar proefden al wel eerder een van hun wijnen en waren onder de indruk. Bodegas Aitaren wordt gerund door Jon Eizagirre en zijn zoon. Sinds 2019 maken zij wijn, erg kort nog dus. Ze bezitten 3 hectare wijngaarden, die vooral aangeplant staat met de plaatselijke witte hondarrabi zuri-druif.
Aitaren komt van Aita, dat ‘vader’ in het Baskisch betekent. De naam bodegas AItaren is een eerbetoon aan de vader van Jon, die al jarenlang druiven teelt, maar ze altijd verkocht aan andere wijnboeren.
Bij aankomst worden we ontvangen door Jon en zijn zoon. We lopen een stukje de wijngaarden in en met uitzicht op een flinke rotspartij tegenover de heuvels, vertellen ze dat de omstandigheden voor de hondarrabi zuri druif gunstig zijn, door de hoogte, de nabijheid van de zee en de miljoenen jaren oude bodemsamenstelling. De hondarrabi zuri-druif is een ras dat snel oxydeert en dus moet deze na de oogst snel verplaatst worden naar de productiehal en kelder die om die reden op nog geen steenworp afstand van de wijngaarden lagen.
Getariako Txakolina
Bodegas Aitaren ligt in Getariako Txakolina, dit is de allerkleinste wijnregio die Spanje kent. Er staat nog geen 100 hectare aangeplant! Getariako heeft een DO-aanduiding (Denominación de Origen) en dat wil zeggen dat de wijnen uit dit gebied een bepaalde kwaliteit hebben. Het gebied staat bekend om de karakteristieke Txakolina-wijn. Dit is een lichte witte wijn met een hoog zuurgehalte, laag alcoholpercentage en klein bubbeltje. Je komt deze wijn in elke bar tegen in deze regio, en overal schenken ze ‘m traditiegetrouw vanaf grote hoogte in het glas.
Jon vertelt dat zij twee Txakilina’s maken, maar geheel tegen de gebruiken in, zonder bubbeltje en zelfs houtgelagerd! Dit doen ze omdat ze geloven dat dit de wijnen alleen maar lekkerder maakt, en om op te vallen tussen alle andere wijnboeren die niet afwijken van de traditionele wijn.
We mochten de Lurretik en de Aitaren recht uit het vat proeven. De Lurretik vergist eerst voor een deel in roestvrij staal, en een ander deel vergist in cementen tanks. Daarna worden deze pas samengevoegd. Doordat we beide producten nog vóór het samenvoegen mochten proeven, kregen we een goed beeld van wat rijping met wijn doet.
Na de rondleiding kregen we als een van de eersten een experimentele wijn te proeven. Dit was ook van hondarrabi zuri gemaakt, maar had zeer oxidatieve tonen, zo erg dat we in eerste instantie dachten dat het een soort sherry was. Dat was het niet, maar de noot- en sherrytonen maakten dit wel een heel bijzonder en complex glas.
- Produceert 20.000 tot 30.000 flessen op jaarbasis
- Bezit 3 hectare
- Ze oogsten 7000 kilo wijnen per hectare (14.000 kilo is toegestaan)
- Gebruikt voor de rijping roestvrij staal, hout en cement
- Werkt vooral met hondarrabi zuri
- Plant als experiment 0.5 hectare aan met de blauwe druif hondarrabi beltza
Logroño
Na het bezoek aan Bodegas Aitaren pakten we onze biezen en vertrokken we naar Logroño: het hart van de Rioja. De weg hiernaartoe was al adembenemend: we zagen in tegenstelling tot in Baskenland overal wijngaarden. Ook zagen we de bekende Spaanse lappendeken, veroorzaakt door de bodemsamenstelling: rood (koper), wit (kalksteen) en geel (zand).
Omdat we deze middag geen wijnmakers bezochten, besloten we een kroegentocht te doen om de plaatselijke wijnbarren eens goed te leren kennen. We deden ons tegoed aan een heel scala aan pinxto’s en wijn. We topten de dag af met – en dit is misschien vloeken in de Spaanse kerk – pizza, pasta en lasagne in een Italiaans restaurant.
Mácan – dag 3
Vandaag stonden Mácan en Muga op de planning! Klokslag 10.00 uur reden we de oprijlaan van Mácan op, waar we meteen geconfronteerd werden met de prestige van dit huis, dat een project is van de bekende wijnmaker Vega Sicilia en de familie Rothschild.
Een wand van de hal besloeg zeker 8 meter en was compleet gevuld met wijn. Nadat we hier een Instagramfotosessie hadden gehouden en officieel aangemeld waren, mochten we doorlopen naar de onvangsthal.
Onze gids nam ons uitvoerig mee terug de geschiedenis en het ontstaan in van Mácan. Hierna bracht hij ons in een golfkarretje naar de productiehal die hoger op de berg ligt. De rit naar boven was natuurlijk voer voor een hoop lollige foto’s en video’s: wijntoerisme ten top!
Wijnbibliotheek
Dat Mácan een jong project is (de eerste oogst was in 2007, de eerste wijn kwam in 2013 op de markt) straalde er van alle kanten vanaf. De productiehal was steriel, de vaten leken haast ongebruikt. Na een tour langs de vaten daalden we af naar het paradepaardje van het huis: de kelder. We kwamen terecht in iets wat we nog het best kunnen omschrijven als een wijnbibliotheek. Zover als we konden kijken zagen we allerlei jaargangen Macan en Macan Classico liggen. Toppunt was een kist met 6 prestigieuze magnums die het huis maakt.
Wat we leuk vonden om te horen is dat het ‘recept’ voor de twee wijnen die het huis maakt, elke oogst wijzigt. Het gaat volgende de gids om de optimale smaak, en daarbij is wijn een natuurproduct. De smaak en kwaliteit van de druiven verschilt elk jaar een beetje. Als dat betekent dat er het ene jaar 15 procent grenache toegevoegd moet worden aan de tempranillo, en het jaar erop maar 10, dan doen ze dat. Hierdoor kon de gids niet precies zeggen hoe lang de beide wijnen van het huis rijpen. Wat we wel weten is dat de ‘basiswijn’, de Mácan Classico, in ieder geval 10 tot 12 maanden rijpt op grote houten vaten. De prestige cuvee rijpt 14 tot 16 maanden in kleinere vaten.
- Produceert 350.000 flessen per jaar
- Bezit 100 hectare verdeeld over 176 plots
- De oudste wijnstokken zijn 120 jaar oud
- Werkt voornamelijk met tempranillo
- Investeerde 23 miljoen in het hoofdpand
- Maakt twee wijnen: de Mácan Classico en de Mácan prestige cuvee
Muga
Next stop: Muga. Waren we al niet ontzettend onder de indruk van het enorme aantal vierkante meters aan kelders van dit huis, dan werden we wel omver geblazen door onze gids Carmen. Deze Spaanse dame had energie voor 20, en wij – inmiddels rozig van de stevige Macannetjes – niet meer.
We kikkerden wel wat op door dit geweldig grote bedrijf en alles wat we zagen. Zo maakten we kennis met de tonneliers van het huis die voor onze ogen vaten aan het branden waren. Muga heeft als een van de weinige huizen uit deze streek de productie van de houten vaten in eigen hand: zodat ze de smaak van hun wijnen nog beter kunnen sturen. Carmen was niet te houden tijdens het schouwspel van de smedende tonneliers: “The smell from those barriques is better than chanel n5.”
-
- Produceert 7 miljoen flessen per jaar
- Bezit 450 hectare
- Heeft tonneliers in dienst die jaarlijks 6000 vaten maken en repareren
- Exporteert de helft van de wijnen naar het buitenland
- Werkt met tempranillo, garnacha, mazuelo en viura
Na het bezoek aan Muga was het tijd voor een powernap. Anne kwam op het lumineuze idee om churro’s te halen. Piet en Ruben moesten daar vrij weinig van hebben dus zij doken een bar in. Om 20.00 uur troffen we elkaar weer en kwamen we terecht in de leukste wijnbar van de hele wijntrip. We hadden ruime keuze uit mooie wijnen en lekkere pinxto’s, We eindigden de avond – volgens vaste prik– in de lobby met een flesje Aitaren dat we cadeau hadden gehad van Jon.
Bodegas LAN – dag 4
Na het allerlaatste Spaanse ontbijtje vertrokken we licht weemoedig naar het allerlaatste bezoek van de reis: Bodegas LAN. Drie vrienden begonnen in 1970 met dit bedrijf en inmiddels is de wijnmakerij uitgegroeid tot een begrip in de regio. Ze maken niet alleen in Rioja wijn, maar ook in Ribera del Duero en Rueda.
Onze gids Alicia vertelde dat LAN als doel heeft om over een paar jaar volledig ecologisch te gaan werken. LAN bezit 72 hectare in Rioja, maar koopt ook druiven in van wijnboeren in de omgeving. Het wijnhuis maakt voornamelijk rode wijn en een beetje wit.
Onze monden vielen één voor één open toen we in een ruimte kwamen die als kelder moest dienen. Hier konden in totaal 50.000 vaten opgeslagen worden. De vaten lagen 11 hoog opgestapeld. Om deze te verplaatsen en te vullen werd een constructie met kranen gebruikt. Deze installatie is speciaal ontworpen door LAN en zie je nergens te wereld.
Na de tour kregen we de meest uitgebreide tasting die we ons maar konden wensen. We begonnen met een heerlijke witte Rioja van viura, die nog niet op de markt is. Hierna proefden we de verdejo die bij ons bekend was. De serie rood die daarna kwam, was indrukwekkend, met de Culmen als geweldige afsluiter. Dit is een blend van tempranillo en graciano, 25 maanden gerijpt op hout. Extra leuk: we kregen een buisje mee voor thuis!
- Produceert 4 miljoen flessen op jaarbasis
- Bezit 72 hectare in Rioja, maar koopt druiven in van 400 hectare van andere wijnboeren
- Werkt als een van de weinige wijnmaker in Rioja met Spaanse vaten
- Heeft een rijpingsruimte waar 50.000 vaten tegelijk in kunnen liggen
- Liet een unieke constructie met kranen ontwerpen om deze vaten te verplaatsen
Op het moment van schrijven zijn we nog aan het nagenieten van de reis. Wat was het tof om vier totaal verschillende bedrijven te leren kennen, klein en groot, ieder met hun eigen charme. We hebben echt een nog beter beeld gekregen van wijnen waar we al sinds jaar en dag mee werken, zoals de wijnen van Muga en LAN. En we hebben nieuwe wijnen ontdekt, die absoluut een plaatsje krijgen in de winkel.
Heb je specifieke vragen over Rioja, stel ze dan vooral aan Piet, Ruben, Anne of Lotte. Wil je de nieuwe wijnen alvast proeven, schrijf je dan in voor de voorjaarsproeverij op zondag 3 maart.
Adios amigos!
1 reactie