Mooier met de tijd

Wat hebben oude wijn, Stef Bos en First Dates met elkaar gemeen? Niks, hoor ik u zeggen. Dat had ik ook gezegd, tot deze week.

Ik zat al een tijdje aan te hikken tegen een blog over oude wijn. Een wijn drinken die jaren met succes in de kelder gerijpt heeft, is een bijzondere ervaring. Maar ik vond het heel lastig om die ervaring in woorden te vangen. Een jonge wijn is vaak recht voor zijn raap. Het heeft duidelijke fruittonen en je kunt de verschillende componenten (zuren, tannine, zoet) meestal vrij goed onderscheiden en benoemen. Bij oude wijnen is dat een ander verhaal. Fruit, zuren, tannine zitten er allemaal nog wel in, maar zijn veel meer verweven geraakt.

Hoe vind je nu de juiste woorden om zo’n smaak te beschrijven? Sommige wijnprofessionals proberen concrete woorden te gebruiken die mensen herkennen, zoals drop, nat bos, laurier bij rode wijn en abrikoos en kokos bij wit. Anderen benoemen de moleculaire verbindingen die fruit, hout en zuurstof met elkaar aangaan in oude wijn. Beide benaderingen vind ik vaak onbevredigend, omdat ze er niet in slagen het diepe en verfijnde karakter van gerijpte wijn en de bijzondere ervaring van het drinken ervan voor het voetlicht te krijgen.

Afgelopen week kwam de nieuwe plaat van Stef Bos uit. Gulzig beluisterde ik de nummers en bleef hangen bij Mooier Met De Tijd, een lied dat gaat over ouder worden.

Het herfstlicht schijnt helder in jouw ogen

Je bent het heilig vuur nog lang niet kwijt

De verbittering verdwenen

De schoonheid is gebleven

Je wordt mooier

Met de tijd

Aha! Misschien moeten we gerijpte wijn zien als een gerijpt mens. Als herfstlicht, waar kleuren in elkaar overlopen. De bitters en stelligheid van de jonge wijn zijn verdwenen, de scherpe kanten eraf. Ze is mooier geworden met de tijd. Stef Bos komt me weer te hulp. Doet ie vaker als ik ergens geen woorden voor heb. Dat vind ik het mooie van muziek en literatuur; eigenlijk van kunst in brede zin.

Maar dat ik ook hulp zou krijgen van mijn favoriete tv-programma First Dates had ik niet verwacht, toen ik deze week naar één van de afleveringen keek. Een bejaard stel zat aan tafel te daten. Terwijl de jonge stellen aan naburige tafels onrustig met hun wensenlijst in de slag waren (heeft mijn date een goede baan, het ideale lijf, een kinderwens?), praatte het oude stel in alle rust over elkaars levens en het evenwicht dat ze daarin langzamerhand gevonden hadden. Na de date zei de man over de vrouw: “Ze heeft veel meegemaakt, dat zie je aan haar, maar ze gaat daar heel goed mee om; het maakt haar tot een intrigerend persoon”. Ik dacht: aan deze tafel is een verhaal verteld over oude wijn, te midden van tafels waar de jonge wijn centraal stond. En wat is First Dates toch een mooie banale kunstvorm, dat dacht ik ook.

Na First Dates en inmiddels in de ban van oude mensen en oude wijn, luisterde ik opnieuw naar Mooier Met De Tijd, en viel me deze strofe op:

Je bent een tegenwicht

Voor alles dat vergaat

Al laten ook de jaren

Sporen in je na

Nooit je best gedaan

Om met de laatste mode mee te gaan

Je hebt jezelf

Losgemaakt van deze tijd

Je wordt mooier

Met de tijd

Ik zette tv en muziek uit, dankte de kunsten en begon te schrijven aan deze blog.

Ruben